بیست و یکمین کنفرانس بین المللی انجمن هوافضای ایران
تاریخ برگزاری : 08 اسفند ماه 1401
یادگیری مشتقات پایداری و کنترل هواپیمای بال بالا با استفاده از برآوردگر حداقل مربعات
عطا عمادیان , محمدرضا سجادی
یادگیری مدل پرواز برای یک وسیله نقلیه هوایی باسرنشین شامل تخمین پارامترهای پایداری و کنترل، از داده‌های پرواز است. یک رویکرد پارامتریک شامل تکنیک‌های حوزه زمان مانند روش‌های حداقل مربعات برای انجام این کار انجام‌شده است. از میان روش‌های مختلف خطی برای برآورد پارامترهای مدل، روش حداقل مربعات به‌عنوان پرکاربردترین و غالب‌ترین روش شناخته‌شده است که در این مقاله استفاده‌شده است. مزیت این رویکرد این است که می‌توان دانش قبلی در مورد ساختار پارامتر سازی را در فرمول تخمین گنجاند. اگر دانش قبلی صحیح باشد، خطای تخمین پارامتری از هر روش دیگر غیر پارامتری بهتر عمل خواهد کرد. این مقاله نسبت به تخمین ضرایب کنترلی یک هواپیمای بال بالا با استفاده از تخمین حداقل مربعات ارائه می‌کند. پیش‌ازاین تخمین ضرایب کنترلی اکثراً بر روی هواپیمای بدون سرنشین و در حالت سرعت و ارتفاع‌ثابت انجام‌شده بود؛ اما در این پژوهش برای نخستین بار بر روی هواپیمای پیلاتوس در حالت‌های مختلف پروازی وسیله پرنده اعم از: بلند شدن، نشستن، صعود، نزول، گردش سریع، واماندگی و مانورهای مشابه، با بهره‌گیری از داده‌های پاسخ زمانی و فرکانسی مبتنی بر آزمایش‌های پروازی ارائه می‌شود. در این مقاله یک روش نمونه‌گیری برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد همبستگی‌های خروجی انجام‌شده است. این کار باعث می‌شود یادگیری مدل از مجموعه داده‌ها با ابعاد بزرگ قابل انجام و مقایسه پذیر باشد . درنهایت، روش توضیح داده‌شده در این مقاله در دو آزمایش با استفاده از داده‌های پرواز واقعی از هواپیمای بال بالا نشان داده شد.
روش حداقل مربعات،شناسایی سیستم،هواپیمای بال بالا،تخمین ضرایب کنترلی
برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
, 1401 , یادگیری مشتقات پایداری و کنترل هواپیمای بال بالا با استفاده از برآوردگر حداقل مربعات , بیست و یکمین کنفرانس بین المللی انجمن هوافضای ایران
تاریخ برگزاری : 08 اسفند ماه 1401